سهیلا شمس الهی
هنگامي كه براي اولين بار اين عكس را مي بينيم،اگر ندانيم عكاسش دايان آربس است وباز هم اگر ندانيم عكاسي از دو جنسيتي ها از علاقه هاي اوست،شايد متوجه نشويم سوژه اي كه با موهاي بيگودي پيچيده شده ،چشم ها و ابروان آرايش شده و ناخن هاي مانيكور شده و لاك دار با چهره اي مات و يخ زده به ما مي نگرد يك مرد است.هر چند با دقتي بيشتر دست زمخت و مردانه اش در قسمت راست تصوير او را لو مي دهد،اما هنگامي كه به چهره اش مي نگريم هيچ چيز دستگيرمان نمي شود،زيرا چنان بي حالت و خنثي است كه حتي نور شديد فلاش آربس هم نتوانسته غافل گيرش كند.اما احساس مي شود در پس چهره ي ماتش مشغول تفكر است.تفكري كه حتي فرصت پك زدن دوباره به سيگار تازه روشن شده اش را از او ربوده.شايد مشغول فكر كردن به اين است كه فردا چه رنگي را براي لاك ناخن هايش برگزيند.