گردآوری و ترجمه : فائزه فیروزی
روزگاریست که تجاوز جنسی بخشی از تلخیهای زندگی هر روزه ی زنان و دختران ساکن کنگو شده است.
جمهوری دموکراتیک کنگو کشوری که با بیش از ۷۱ میلیون جمعیت در آفریقای مرکزی واقع شده است،این روزها شاهد جنایات سربازان کشور همسایه اش، یعنی رواندا (Rwanda) بر علیه زنان و دختران سرزمین اش است.
در سال ۱۹۹۶ و با حمله ی سربازان رواندا به کنگو این جنگ شکل میگیرد که به رغم آتش بس و امضایی که در ژانویه امسال میان دولت کنگو و رهبر شورشی توتسی ها(Laurant Nkunda) انجام شد،هنوز این جنگ ادامه دارد.
این جنگ بزرگترین جنگ ایالتی در تاریخ امروزه ی افریقاست که در شرق کنگو و منطقهای به نام Kivu،زندگی حدود ۵۰ میلیون کنگویی را مختل کرده است.
سربازان رواندا از راههای مختلفی از قبیل غارت گری و کشتار برای کنترل دهکده ها و جاده های منطقه بهره می برند که متاسفانه مهمترین آنها “تجاوز جنسی ” است که امروزه از آن به عنوان نوعی “سلاح” یاد میشود.
متاسفانه دختران جوان زیر ۱۸ سال (نزدیک به ۴۰%) بیشترین قربانیان این جنایت هستند که عمدتاً به دلیل ایجاد رعب و وحشت از طرف سربازان مورد تجاوز قرار میگیرند.
در سال ۲۰۰۵ ،سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) از تعداد ۱،۲۹۲ زن خبر داد که مورد تعرض جنسی قرار گرفته اند.بیشترین تعداد این قربانیان بین ۱۹-۴۵ ساله هستند(۵۴%) و عمدتاً زنان و دخترانی هستند که برای گذران زندگی، مجبور به کار در مزارع هستند که عمدتاً در همین زمینها یا کنار جادهها مورد حمله قرار میگیرند.بطوری که امروزه زنان ترجیح میدهند محل کار خود را در محدوده ی زندگی خود قرار دهند تا بیشتر بتوانند مراقب دختران خود باشند.
بیشتر سازمانهای غیر دولتی و بیمارستانهای شمال و جنوب این منطقه به طور متوسط از تعداد بین ۱۰۰-۴۰۰ زن و دختر در ماه گزارش میدهند که قربانی تجاوز شده اند،در حالی که اذعان دارند باید تعداد قربانیانی را که به گزارش سازمانهای مربوطه نرسیده اند را به این آمار نیز اضافه کرد.